irreligio, -onis, f.
Gottlosigkeit: CONVERSINI dial p.46 Quo factum est ut qui vanitate prius diffluebant, superioris humilitate monstrante, irreligionis puderet. VALLA-L prof rel p.12 fidem perfidie, religionem irreligioni, iusiurandum periurio esse et divina atque humana prò contemptu atque ludibrio haberi. == gesta 2,13,27 Huic tante rei conficiende et livor et perfidia, si ei credimus, impedimento fuerunt; si ceteris, avaricia, et, ut ipse arbitror, irreligio. == eleg 6,30 Numquid eo irreligionis atque eo impudentiae Cicero venerat, ut deo exitium precaretur. PLATINA ep custod 8 (1467) Purgato hoc crimine, irreligionem mihi obiiciebant. NAVSEA hom evang fol.clxvr ad omnem infidelitatem et irreligionem seducti sunt. LVTHER op 31,2 p.132 Prophanare i. e. hypocrisare, quia ipsi impia hypocrisi et irreligione terram prophanarunt. GENEBRARD in psalm p.333 excusso irreligionis stupore. ALSTED synops p.89 Falsa religio est partim irreligio, id est, impietas et atheismus; partim superstitio.
Lexicographica: TLL (PS.APVL., EVSEB.EMES., OP. imperf., früher RHET. Her.)
|