interpunctim, adv.
mit Abständen, unterbrochen: 1) bei Sprechen: SIMONS Zeno 5,11 Haec omnia interpunctim et lente pronunciantur. MOSCHEROSCH epig p.150 Sed et haec interpunctim suspiria ducas atque singultus. 2) sonst: FIENVS-I flat p.138 pulverizatis omnibus fiat sacculus interbassatus seu interpunctim consutus ex serico, tiarae figuram repraesentans.
Lexicographica: TLL 0
|