perlaetus, -a, -um – sehr freudig: PRESLES musa p.336 Tunc perletus, quasi potitus voto et tocius expers laboris, repeto Lares. ZAMBECCARI-P sonet p.21 Ad te montes, nec non maria, fontes, | frondes et saxa et dulces philomenae | venient virorum perlaetae frontes. BLARRORIVVS Nanceis 3 I p.224 Perleta se fronte gerens : curasque doloresque | Occulit. WITZEL Dantiscus ep 2414 (1541) Nicolaus Vuolrab scripsit ad me perlaeta quaedam. MASEN pal lig II p.252 Illa igitur decus una soli spesque una polorum, | Progenies Superum, perlaeta rosaria campi
– lex.: KILIAAN etym p.383 ouer blijde. Perlaetus. DAVSQVEIVS orth II p.238 Perleuis, Perlaetus, Perlepidus, Perliberalis, Perlongus, Perlubens, Perluctuosus scribuntur praepositione 'per' integra.