concultor
concultor, -oris, m. – der zusammen (mit jemandem) bewahrt, verehrt: MARZAGAIA modern p.103 Gaius Anthonius ... Cansignorio iuuenili etate gratissimus, post patris obitum, pupillorum bene gerende rei pubblice gubernator et regni patricius concultor. COLET in I Cor p.236 videlicet, ut et cum quibus comparticipat homo sponte, cum illis eum socium esse et concultorem.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, concultor, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 03.06.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.