gradulus, -i, m.
kleine Stufe: ERASMVS Plutarch adul dignosc p.263 Neque rursus Cyprias illas assentatriculas, quas cum in Syriam transissent, gradulos appellabant, quod regum uxoribus in currum ascensuris, inclinatae ceu gradus praeberent (gr. 50D κλιμακίδας). LVTHER op 40,3 p.187 Hoc ignoravimus in Papatu, qui putabant sufficere, si haberent gradulum gratiae et scintillulam fidei, salvus erit.
Lexicographica: TLL 0
|