reuerberatiuus, -a, -um
erschütternd, schwingend: PELBARTVS pomer sanct aestiv 43 claritas gloriosa non est visus reverberativa et dissolutiva, sed magis fortificativa et delectativa, et sic apostoli pro voluntate Christi videre potuerunt. FORSETT Ped 2,2 Sed non potest, nam si forte praeterit ipsum medium, tamen remearet ad centrum rursus moto quodam naturali reverberativo.
Lexicographica: GEORGES 0
|