perindigne, adv.
sehr unwillig, ungehalten: BRVNI vita Aristotelis p.514 Tulit igitur huius necem perindigne Aristoteles nec verbis querelisque liberioribus pepercit. MANETTI vita Dantis 22 id consilium ... ubi Priores ... resciverunt, perindigne tulerunt.
Lexicographica: TLL (1x, SVET.)
|