internitas, -atis, f. – das innere Sein: LVTHER op 27 p.119 (1528) Postea Euangelium est externa res, oportet in corde prius sentias, internitas oportet det tibi testimonium. SVRIVS Rusbrochius nupt 2,11 Porro ex hac unitate cordis, internitas seu interna vita et quaedam compunctio nascitur. == Rusbrochius regn p.234 Iste rivus affectuosa, ut sic dicam, internitate sive interno affectu plus largitur et agit, quam simul mortales omnes cunctis externis misericordiae operibus praestare possent.