melosin(i)a (melosyn-, melus-), -ae, f.
ein böser Geist, ein Element das aus dem mysterium magnum geschieden ist (bei Paracelsus): GOHORIVS compend p.19 qui tractatus ad Athenienses ... plenus est mysteriorum magnorum, primorum, vltimorum, melosin
iae ..., pyromantiae, necromantiae, chiromantiae. == compend p.30 statuere autem videtur Paracelsus omnia elementaria corpora resolui tandem in suum elementum, vt humana in humum, Nymphas in aquam, Melosynas in aerem. DORNEVS dict Parac p.65 Melusinae, et Meliorae ... Viuere putantur absque anima rationali, et in brutali solum corpore phantastico, nutriri elementis.
vgl. Paracelsus, Philosophia ad Athenienses, Opera omnia ed. Sudhoff, I, XIV, p.395: do also solch element hindan gescheiden ist von andern, aus dem mysterio magno, also balt sind aus im geteilt die fata, die impressiones, ... die fatacesten, die melosiniae, die spiritus, ... . melosiniae in menschlichs blut komen; dan ir scheidung im luft ist in den leiben und fleischen. Lexicographica: TLL 0
|