titulariter, adv.
1) als Patron: REVCHLIN def c Colon sig.B4r quos ut maioris essent autoritatis tuo nomini maxime imperator titulariter dicarunt. 2) als Bezeichnung: MEISNER phil I p.292 Anne existumabimus illum panem ... titulariter et verbaliter duntaxat corpus Domini esse? QVENSTEDT theol III p.101 Modus Communicationis in eo consistit, quod communicatio haec facta est non merè verbaliter et titulariter, sed verè, propriè, et realiter. 3) mit dem Besitz des Titels (und der dazugehörenden Rechte): DVVALLIVS pot p.83 Respondeo Episcopos et paroechos, non esse Pontificis Vicarios, nec ad nutum illius suis Ecclesiis praefici, sed in solidum et titulariter - ut loquuntur - eas tenere et regere.
Lexicographica: GEORGES 0
|