reprobabilitas, -atis, f. – der Zustand dessen, der verurteilt werden kann: WOLLEB compend p.29 Differunt enim reprobabilitas et reprobatio, ut potentia et actus. Propter peccatum reprobabiles erant omnes homines, sed non ideò omnes sunt reprobati. WITTICH theol p.226 Reprobabilitas duplici sensu accipitur, vel prout significat destinabilitatem, ut sic loquar, ad exercitium iustitiae, ita eius causa non est peccatum, sed demum prout designat destinabilitatem ad damnationem. TVRRETTINVS inst I p.422 Non quòd peccatum sit propriè causa reprobationis, ... sed quia est conditio et qualitas in obiecto praecedanea, ex qua oritur in homine reprobabilitas.