conuentor, -oris, m. – Teilnehmer einer Versammlung: BARBARO-H min. ep 45 (I p.61) (1484) Quartadecima conventores adsunt: ab iis, amici ad usque coenae tempus, cum quibus ego nihil fere praeterquam de litteris, nunquam de re quoiusquam privata, nunquam de publica. COLER-Ch Witte phil I p.466 Celebrabatur eo tempore Lutetiae Parisiorum pulchro instituto ... quot diebus ferme privatorum conventus, in domo Puteanorum, ubi de statu totius Europae exercitii causā diventilare et disceptare solebant, cuique conventori libere et Gallice enuntiare, quae sentiret, liberum.