urbaniter, adv. – elegant: ZABERN cant p.262 Sunt igitur haec sex, quae requiruntur, scilicet cantare concorditer, mensuraliter, mediocriter, differentialiter, devotionaliter, et satis urbaniter. PETRVS MARTYR orb nov p 1,2,62 Eam blande allocutus est atque sic urbaniter ac lepide a Praefecto veniam petens, aspectu equorum et aliarum rerum illis incognitarum admiratus, discessit. SCHEVRL Luther ep 122 (1519) agendum cum homine humaniter, dulciter, urbaniter, si forte animus leniri possit, quod futurum non dubito. PISCARA caerem p.107 -- Recedens urbaniter alios capitis inclinatione salutat.