urticetum, -i, n.
Ort an dem Brennesseln wachsen: ERASMVS coll 29 Debueras istos frigidos senes alicubi effundere in urticetum, ut calescerent. FLACIVS clav I p.290 Exitus urticae, pro urticeto, ubi libenter urticae crescunt.
Lexicographica: GEORGES 0;
HVGVTIO
|