quincuria, -ae, f.
eine Gruppe von fünf Soldaten: FILELFO-F Xenophon Cyr 2,1,22 Quincurioni uero se talem exhiberet qualem bonum decet priuatum, et talem quoad eius fieri potest quincuriam praestaret (gr. τὴν πεμπάδα). == Xenophon Cyr 2,1,24 Pronunciauit etiam praemia uictoriae et ordinibus totis et manipulis totis, et eodem modo decuriis et quincuriis (gr. καὶ ταῖς δεκάσιν ... καὶ ταῖς πεμπάσιν).
Lexicographica: GEORGES 0
|