erratiuus, -a, -um
herumirrend, irreführend: HEIDANVS orig err p.23 Scientia iuris naturalis, congenita, ut ex reliquis quibusdam patet. ... ita tamen debilis, ut in quibusdam extincta videatur, in aliis non nisi errativum lumen praebeat.
Lexicographica: TLL 0
|