flatulentus
flatulentus, -a, -um – 1) gebläht: LONITZER nat I fol.125r proinde affectus omnes frigidos et flatulentos cerebri, ventriculi, hepatis, lienis, renum, vesicae, uteri, magnoperè iuvat. ANON capt rel 4,2 Helleborum ad flatulentis cerebrum affectibus | Exonorandum vim habet satellitiam. DAVM-Chr ep phil p.69 (1668) Postea obstructiones a malo hypochondriaco supra modum flatulento me non parum exercuerunt. – 2) Blähungen auslösend: TELESIO-B rer nat 8,31 Praeterea et quod post assumptos cibos quosvis somnus nos occupat, eoque longior profundiorque, quo magis ii flatulenti sint, quo scilicet copiosiores ex iis crassioresque exhalent vapores. CAMDEN Brit p.432 quamvis sit, ut id genus alia, et frigidum et flatulentum.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, flatulentus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 08.06.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.