philodespotus
philodespotus, -i, m. – der seinen Herren liebt: CORNELISSEN in ep Paul p.639 Agite ergo servi, estote philodespoti, id est amantes herorum, nec herum ut hominem, sed in hero herique iussu Deum, et Dei iussum intuemini et accipite.
zu APVL. met. 2,26,3 vgl. BEROALDO mai. comm Apul fol.53v philodespotvm: Nomen proprium est ex duabus dictionibus graecis compositum, quod significat domini siue dominae amatorem.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, philodespotus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 29.03.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.