permemor, -is – sich sehr gut erinnernd: PETRARCA post 9 Intrepide glorior ... indignantissimi animi, sed offensarum obliviosissimi, beneficiorum permemoris (von da VERGERIO mai. vita Pet p.181 (1419) fuit animi offensarum obliuiosissimi, beneficiorum uero permemoris). VERINO Flam 1,20,6 Tempus erat Thereos quo tunc Philomena tiranni | Permemor implebat questibus omne nemus. FILELFO-F ep sig.p4v (1452) comitem Lodouicum scio esse mei permemorem. BVDAEVS transit p.164D (1535) Lignum ligno normaliter incubans caduceum pacificatoris esse, non dicamus modo, sed ducamus etiam, ac mente permemori teneamus, quem inter diuinam humanamque naturam interuenisse, et diuinis elogiis et traditae per manus auspicato initiatas autoritati non dubie credimus. SASCERIDES odae 3,17 p.149 (1557) (psalm. 89) Verax manebo, permemorque | Foederis his positi labellis.