talentulum, -i, n.
ein bißchen Talent, geringe Begabung: ERASMVS ep 1171 (1520) non ambio dignitates, non venor quaestum, sed qualecunque talentulum meum in commune profero. FAGIVS thargum praef sig.*4r pro talentulo mihi à domino concredito. ZOVITIVS dram sacr I p.454 nihil moveor super | Talentulorum multitudine. MEISNER phil I p.1201 pro divinitus concesso talentulo.
Lexicographica: GEORGES 0
|