semipunctus, m. – ein Satzzeichen: SALVTATI punct Est et semipunctus, quem in fine linee, quando contingit, quod ibidem dictio completa non sit sed in sequentem transeat, adhibemus. LVDER intimat 9 (1462) Cum omnis scriptura lucidissimis eciam sentenciis conscripta, nisi virgulis et punctis, ut puta coma colo periodo interrogatiuo semipuncto admiratiuo exclamatiuo asterisco obelo, interstincta et annotata fuit, obscura sit.