collargitor, -oris, m.
der zusammen mit jemandem etwas schenkt: BVLLINGER in Ioh fol.159v per filium autem non ut per ministrum, sed ut per coauthorem, ut sic dicam, et vere collargitorem. == in Ioh fol.182r "In nomine", inquit Cyrillus, "meo addidit, ut mediatorem se et collargitorem ostendat".
Lexicographica: TLL 0
|