comprobator
comprobator, -oris, m. – der prüft, anerkennt: BRVNI ep 8,10 (8,3 M.) (1439) tu meorum operum comprobator simul atque amator es. PONTANO Actius p.137 Bene profecto a te satisfactum arbitror, nec arcessendis opus est testibus aut comprobatoribus ubi Cicero est ipse auctor. ERASMVS ep 2690 (1532) hoc tamen faciam alacrius, quod tantum habeam huius instituti comprobatorem.
Lexicographica: TLL (CIC. und spät)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, comprobator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.10.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.