improbiusculus, -a, -um – zur Unverschämtheit tendierend: WELSER-M ep p.790 (1599) te effecturum, ut tuae in me propensionis etiam apud posteros extet memoria, vereor, ne improbiusculum sit exigere. == ep p.836 (1599) Si tibi tamen improbiuscula petitio videtur, etiam negare potes. GRVTERVS-J Goldast ep p.70 (1601) Quod nisi improbiusculum esset, a vobis in honorem illius coniugii peterem carmen breviculum. BVCHNER ep p.138 (1640) Deus te, Reverendissime Praesul, ... felicem perpetuo florentemque, tum - nisi id forte improbiusculum petere - mei amantem servet.