quassator
quassator, -oris, m. – der erschüttert: ANON orac Beatissimus est qui quarto isthmon muro muniet, Quassatoris terrae tellurem (gr. ἐνοσίχθονοςv; vgl. terraemotor). IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1333 ᾿Εξώστης autem ventus est procellosus, quasi dicas quassatorem, παρὰ τὸ ὦσαι, id est, ab impellendo. BARLAEVS poem I p.490 quassatorem tridentis | Neptunum gens ista colit.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, quassator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.07.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.