metoposcopus, -is, m.
der sich mit metoposcopia beschäftigt: BARBARO-H min. castig. I 35,20,1 Lego 'metoposcopos', ita enim Graeci appellant qui per liniamenta oris atque frontis mores hominum eventaque praedicunt. CODRVS serm 1 sig.E1r (v. capnomantis). GRVENPECK hist p.81 Judeus vero metoposcopus a Leonora matre ... curiose rogatus, se nihil noui in medium allaturum respondit.
lex.: PEROTTI ccopiae 32,17 Nam qui ex facie tantum hominis iudicat, metoposcopus uocatur ἀπὸ τοῦ σκοπεῖν τὸ μέτωπον, hoc est ab inspicienda ac consyderanda fronte. Lexicographica: TLL (2x, PLIN., SVET.)
|