emoneo
emoneo, -ere – eingehend ermahnen: FONTIVS Sax 5,6 5 Sed mihi conanti tanta et cantare paranti | In somnis uisus Delius emonuit: | "Desine ...". poet p.114 Gratissima est adhortatio tua mihi, conaborque pro viribus praestare ea quae me amanter emonuisti opera et consilio tuo maxime fretus. PISO-Jac Erasmus ep 216 (1509) Nolo te altius emonere, ne me forte de tua erga me benevolentia dubitare putes.
Lexicographica: TLL (1x, CIC., vielleicht Überlieferungsfehler)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, emoneo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.10.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.