hircisso, -are
geil sein: ERASMVS ad 1,9,9 Γραῦς καπρῶσα, i.e. Anus hircissans. De anu adhuc intempestiva libidine prurienti et, ut ait Plautus, catulliente (davon MASEN pal styl I p.422 Intempestiva res ..., Anus hircissans, seu nubens). MELANCHTHON ep 103 (1521) non erat, cur ullius formidaret eloquentiam, nedum non hircissantem personati istius Italogermani orationem.
Lexicographica: TLL 0
|