circummeo, -are
umkreisen: BRVNO adv Per p.55 alia vero astra, cum in iis aqua exuperet et circummeant proprios, a quibus refoveantur, ignes, sunt tellures. == immens I 2 p.6 suapte natura in orbem circummeans. FLEMING carm p.48 qui tuam circummeant | ore tecto lacrimantes | amara, tumbam. QVENSTEDT theol IV p.201 Exaltatùm est ad omnipraesentem dextram Dei, quae omnia loca immeat, circummeat, excedit, ambit et undequaque complectitur.
Lexicographica: TLL* (3x, TERT., SCHOL. Hor., GLOSS.)
|