circumloquium
circumloquium, -i, n. – Umschreibung: – 1) zusammengesetzte Verbalform: FERRER pron 5,106,2,5 Itaque sicut praeteritum communis significationis esset, si fuisset ibi, sic et eius circumloquium. THAMARA gramm rud p.93 In passiua haec omnia tempora sunt circumloquia per participium praeteriti et sum, es, fui in eodem tempore et persona. – 2) allgemein: NEBRIJA comm in Ianum p.78 Quando nanque graue aliquid exponimus utimur his circunloquiis. CARVAJAL apol sig.B6v Si consulat vocabularia, non suppetunt; si conveniat artifices, barbari sunt; ergo circumloquiis aut fictitiis vocabulis utendum sibi est. SERVETVS trin err fol.8r Nota obsecro patentissima verba sine circumloquio.
Lexicographica: (zu 2) TLL (1x, ISID.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, circumloquium, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.08.06 03.12.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.