dehonestatio, -onis, f.
Entehrung, Schändung, Schande: BEBEL-H opusc nov sig.Y3v ob dehonestationem sacratissimae virginis in aqua fuit submersus. BADIVS comm Parth 2,2 graue dedecus idest dehonestatio domus idest familiae seu progeniei meae. AMES Saeckma ep p.353 impedire ... dehonestationem huius diei. BOECKLER in Grot p.32 rationes ... arcessitas ... ab effectu falsiloquii, qui apud audientem sit impedimentum libertatis in intelligendo et iudicando, ..., apud dicentem dehonestatio linguae et iactura fidei.
Lexicographica: TLL (3x, VET.LAT. ap. TERT., etc.)
|