disigillo, dissigillo
di(s)sigillo, -are – 1) schmelzen: SERRAVALLE comm Dante par 33,64-66 Et ponit duo exempla: unum naturale, aliud artificiale. Naturale exemplum est de nive, que ad solem disigillatur, idest liquefit. == ibd. Sicut nix ad solem dissigillatur, idest liquefit. – 2) entsiegeln, vom Siegel befreien: INFESSVRA diar p.263 (1490) deinde, aspicientibus duobus ex dictis Turcis clausuram et sigillum, ipsemet ambasciator eam epistolam aperuit et disigillavit.
vgl. BENVENVTO comm Dante par 33,64-66 Hic autor propalat deficientiam suae visionis per duo exempla, unum naturale, et aliud artificiale, dicens: "Così la neve si disigilla al sole", idest, liquescit et perdit formam suam.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, disigillo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 20.04.06 22.07.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.