praenitidus, -a, -um – hervorstrahlend. PETRARCA rem 2,122,6 eximium illud et prenitidum celi decus ac terre. == sen 8,6,3 Adsum tibi ... prenitidi monstrator fontis aque salientis in vitam eternam. CELTIS od 2,23,20 Quae Caesarum regumque pompas | Praenitidis sequebatur armis. SADOLINVS-JG epithalamion sig.B6v Cingant perpetuo choro | Hunc vestrum Charites praenitidae torum. PEXENFELDER appar p.33 Eximiae gemmae sunt: carbunculus seu pyropus, aut carchedonius, flammeus, adamas praenitidus, duritiae indomabilis.