excarnificatio (scarn-), -onis, f.
Hinrichtung: BOCCACCIO ep 20 (1373) parantur in scarnificationem meam instrumenta, ferrum et ignis (ironisch über eine medizinische Therapie). BRVNI hist 3,63 Iacturae fortunarum iam in consuetudinem venerant; optabiles quidem, modo supplicia excarnificationesque cessarent. CAMPELL hist Raet I p.526 quod vereretur, ne carnifex sibi caput eodem ictu amputare minime posset, hincque sibi eo majorem excarnificationem esse exspectandam cruciatumque. CAMERARIVS-Ph medit I p.392 Conradus deceptus opportunitate in vivum illum saeviendi, quot quot familiares, cognatos, amicos, notos, ... captos crucitatosque ad excarnificationem, ad ultimum comminui in frusta exenterarique imperavit.
Lexicographica: TLL 0
|