cunctiscius, contiscius
cunctiscius (conti-), -a, -um
allwissend: RONTO orth praef p.282 quam peritiam mihi deus contiscius dignatus est benignissime mutuare.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
cunctiscius,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,