defrugo
defrugo, -are, -aui, -atum – der Frucht berauben: TAVRINVS staur 4,265 Ite, redite domum! Bacchum Cererem que neglectos | Excolite et defrugatis opulescite campis. HANGEST propugn fol.LXIIv Et nonne id magnae frugis est, quod suis maleficiis defrugare elaborant ii sathanae ministri?
lex.: PEROTTI ccopiae 1,139 A quo fit defrugo uerbum, quod est omni fructu spolio, omnem fructum exhaurio. Plynius: "Oraculum illud magnopere custodiendum, segetem ne defruges" (nat. 18,200; defrudes ed. mod.). BARBARO-H min. castig gloss D 3 Defrugare segetem videtur qui vel nimia foetura exinanit agros, vel per inscitiam aut negligentiam perdit lacessitve fruges. Omnino cum vel festinata sementis est vel serotina praepropereque aut praepostere quid agitur defrugari segetem contingit. BEROALDO mai. comm Apul 9 fol.215r Defrugare uerbum est uetus, quod significat segetes semente frugum priuare neque ad legitimam sationis mensuram saturare, et ita lego illud catonianum "segetem ne defruget", nam id infoelix est, quod uulgo legitur defrudet pro defraudet.
Lexicographica: TLL 0, FORCELLINI

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, defrugo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 12.02.06 28.05.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.