bussula, o. buxula, -ae, f.
1) Gehäuse des Kompaß, o. Kompaß: SERRAVALLE comm Dante par 2,22-30 Nota quod naute et navigantes utuntur subtilissimo artificio, sine quo non possunt navigare. Fit una pixis, sive bussula, in qua est una acus erecta, et in eius acumine ponitur una stella facta de carta. BORNITZ rer suff p.238 In Nauclero in primis peritia nautica desideratur maris, ventorum, pyxidis seu buxulae marinae. KEPLER Schickard ep 162 (1627) plerunque experiuntur Nautae se fluxu delatos in occidentem ultra leges suae Bussulae. 2) Wahlurne (in Rom): INFESSVRA diar p.177 (1484) in recognoscendo autem bonos et eisdem merita retribuendo et faciendo ipsos Officiales, per bussulam et sortem nequaquam, sed ad voluntatem et ad placitum officia contribuebantur quibus ipsi cardinales volebant. GRASSI-P diar Leo X ed. D.-A. p.76 (1519) similiter mandetur omnibus officialibus de bussula ut idem in omnibus et per omnia faciant. BVLLARIVM Rom II p.87 (1564) donec extractio nominum à bussula facta fuerit. 3) allgem., Döschen: MAGRI hierolex p.94 bvxtvla, pyxidula. ... Aliqui Baxculam legunt, sed rectius fortasses Buxula a buxo ligno pro similibus urnis aptissimo diceretur.
Lexicographica: TLL 0, GEORGES buxtula* (PAVL. DIAC.);
HVGVTIO P 99,4 bussula*
|