|
bigenus, -a, -um
– von zweifacher Herkunft: BARBARO-H min. castig I 8,16 Errorem hunc, si error est, Oppianus poeta videtur intulisse qui thoas διγενεῖς hoc est bigena, panthera matre, lupo patre gigni cecinerit. TEXTOR-I offic II p.13 A Rheda fit vocabulum compositum et bigenum ex Graeco et Gallico Epirhedium, significans idem aut simile vehiculi genus. == offic II p.32 Epitogium dicitur pallium, quod superponitur togae. Verbum est bigenum, ex Graeco et Romano compositum.
Lexicographica: TLL 0 (vgl. bignae 1x, PAVL.FEST.), GEORGES bignae;
HVGVTIO
|