catabaptista, -ae, m. – Wiedertäufer: OECOLAMPADIVS Zwingli ep 391 (1525) Audio fratres Suevos eo libello confirmatos strenue clamare; proinde ora illorum prius obstruenda quam anabaptistarum, quos rectius iuxta Nazanzenum [!] καταβαπτιστὰς dixeris (v. Huldreich Zwinglis sämtliche Werke, Volume 6, Part 1 = CR 93/1 Zürich 1961, 21–22). ZWINGLI op II fol.72r (1525) Porrò novam causam baptismo suo Catabaptistae praetendunt. ECK ep 226 (1529) Catabaptistas, qui pueris baptismum negant et adultos tingunt. BVLLINGER catab fol.14v quod arrogantes illi catabaptistae impudentem suam ignorantiam simplicitate excusent. CALVIN inst 4,15,16 Tales hodie sunt Catabaptistae nostri, qui rite nos baptizatos pernegant, quod ab impiis et idololatris in regno papali baptizati sumus, itaque anabaptismum furiose urgent. ADAM vitae IV p.30 Irrepsit interea temporis, ut diabolus sua zizania semper interserere consuevit, Catabaptistarum haeresis.