inerraticus, -a, -um
sich nicht bewegend: FICINO theol Plat 17,2 sicut anima mundi in movendo quidem caelo, quod ἀπλανές, id est inerraticum dicitur, in eodem ostendit alterum; in planetis vero quodammodo erraticis moderandis per ipsum motionis ordinem in altero vicissim idem servare videtur. == Plotin enn 3,4,6 Cum igitur illa anima mundi in sphaeram inerraticam atque etiam erraticas secundum vires differentes distributa sit (gr. εἴς τε τὴν ἀπλανῆ καὶ τὰς πλανωμένας). == Plotin enn 4,4,24, quidnam prohibet mundum etiam per inerraticam regionem erraticam intueri (gr. τί κωλύει καὶ τὸ πᾶν τῇ ἀπλανεῖ τὴν πλανωμένην ὁρᾶν).
Lexicographica: TLL 0
|