pharisaismus, -i, m.
1) (negativ) Pharisäertum, Heuchelei: ERASMVS ep 447 (1516) quoniam monachi ... illectos non ad spiritualem pietatem, sed ad Pharisaismum instituunt. == ep 2134 (1529) Ecclesiam magna ex parte ad pharisaismum esse collapsam. ALBERVS Hutten ep 344 (1524) Erasmica docent pharisaismum quidem, sed non sicut papistae. NAOGEORG incend fol. 43r Abusus quosdam, et cultus Christi gloriae | Adversantes, ut quaestus est Missarius, | Pharisaismus monachorum, divorum impius | Et uarius cultus. 2) (neutral) der Rang des Pharisäers: CLVVERVS hist p.231 Deposcentibus eum morti Judaeis, expeditisque jam loris, ut verberaretur, civitatis Romanae privilegio, et coram senatu Pharisaismi professione se tuetur.
Lexicographica: TLL 0
|