seminatiuus, seminatiuum
seminatiuus, -a, -um – säend, hervorbringend: BRVNO mon p.369 Venus tres vegetativae potentiae regulat virtutes, nutritivam, augmentativam et generativam; quarum generativa habet tres vires, spermaticam seu seminativam, immutativam seu contemperativam, et formativam seu figurativam. HESSVS psalt p.247 psalmus cviii est gratiarum actio, in qua gratias agit pro regno Christi, quod regnum gratiae futurum erat, et pro suo corporali regno, quod ceu seminatium fuit futuri regni Christi.
subst., seminatiuum, -i, n., Born: WEINRICH aerar p.1021 Vinum, ... Hilaritatis dulce seminativum.
Lexicographica: GEORGES 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, seminatiuus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.09.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.