improperatio
improperatio, -onis, f. – Angriff, Beleidigung: BOCCACCIO gen 12,77 Qui die quadam forsan infestatus improperatione, quia non Vulcani filius esset, oravit Vulcanum, ut si eius esset filius demonstraret. BENVENVTO comm Dante inf 9,91-99 'O cacciati'. Hic autor posita operatione Mercurii, ponit eius improperationem contra daemones. SALVTATI inv Lusc p.37 nonne licitum moribus est, improperatione sequestra, in aliorum exhortationem, et exemplum, et in consecutionem vicissitudinis recensere? == ep 6,19 improperatio in patrem, cui mox subiungit: , ut manus videlicet eius preciderem. SERRAVALLE comm Dante par 33,19-21 nisi enim homo mensuret se et cognoscat seipsum, nunquam moraliter aget; ... tertio consideret quo, idest quomodo facit, idest cum bono modo, ilariter, sine improperatione. BRVNO imag compos p.229 Quarto obtrectans Criminatio, traducens Obloquutio, ... perniciosa Querela, Exploratio, Improperatio, turpis Nota, inimica Praetensio, hostica Censura. FRITSCH princeps p.371 Non moranda hīc sinistra illa improperatio crudelitatis.
Lexicographica: TLL (1x, CASSIOD.); LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, improperatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.09.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.