manuductor, -oris, m. – der jemanden an der Hand führt, übertr., Lehrer: VIVES colloq 20 crede te ... iis, quos tibi pater adiunxit institutores ac magistros infirmaeque istius aetatis gubernatores et quasi manuductores per eam viam, quam tu nunquam iniisti. SCRIVERIVS-P Meursius ep 8 (1596) Facile tibi erat quid aliud colligere, postquam manuductore me viam illam ingrediebaris. ADAM vitae I p.422 vsus ad eam rem manuductore Petro Resenio. BORNITZ rer suff p.182 optimo manuductore usus Stevino. MASEN pal or p.308 Hercules ... qui Oetam petiit, ignem accessit, non alio manuductore, quam magnis divinisque quibusdam usus voluptatibus.