hypopheta (-tes), -ae, m.
Interpret einer Prophezeiung: BVDAEVS op II p.293 Iam uerò sapientiam sequitur è uestigio suus ille hypophetes Paulus, uir ad unguem diuinae manus factus, atque inter omnes ueritatis emissarios lectissimus. GIRALDI-LG hist 2 p.151 qua ex re Tomuri sunt a poeta nuncupati hypophetae, id est uates Iouis. MVRET-MA or II 4 exponam breviter nonnulla, quae Platonis interpretes quasique hypophetae in uniuscuiusque libri Platonici principio tractare consueverunt.
lex.: PEROTTI ccopiae 1,191 Unde prophetae dicti sunt antistites phanorum et oraculorum interpretes, et hypophetae uaticinandi ministri, quibus scilicet prophetae imperabant. gr., untergeordneter Prophet: GIRALDI-LG hist 2 p.126 caeteri enim alii omnes ὑποφῆται, id est, subuates Iouis sunt, siue dei illi sint, siue homines. SALMERO comm XIII p.141 Veteres, ut inquit Festus, antistites fanorum, oraculorumque interpretes, Prophetas dicebant. Plato etiam idem docet in Charmide; et vocat eos ὑποφήτας, id est, subvates, quia posteriori gradu sunt Prophetis. Lexicographica: TLL 0, LSJ ὑποφήτης;
vgl. LATHAM hypopheticus
|