anemolius
anemolius, -a, -um – windig, unzuverlässig (in Mores Utopia zugleich Eigenname): MORVS utop praef p.20 Hexastichon Anemolii Poete Laureati. == utop II p.152 in Anemoliorum legatis. == utop II p.154 Anemolii, quod longius aberant, ac minus cum illis commercii habuerant.
gr., ἀνεμόλιος: CAPITO ep 32 (1519) aulica promissa, quae ferme sunt ἀνεμόλια. ROTENHAN Capito ep 99a (1521) quasi ἀνεμόλια forent, quaecunque veterum memoriis ad excolendo mores efferuntur.
Lexicographica: TLL 0, LSJ
Etymologie: von gr. ἄνεμος.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, anemolius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.03.05 27.04.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.