disfauillo, sfauillo
(di)sfauillo, -are – hervorstrahlen: BENVENVTO comm Dante par 28,94 Hic autor describit cantum excellentissimum dictorum angelorum sic volantium et disfavillantium. SERRAVALLE comm Dante purg 15,94-105 Si tu es dominus ville, idest Athenarum, ... unde omnis scientia disfavillat, idest emanat vel procedit (Dante purg 15,94 ogni scienza disfavilla). == comm Dante par 1,58-60 quin ego viderem sfavillare circum qualiter ... ferrum bulliens exit de igne (vgl. Dante par 1,59 sfavillar dintorno). == comm Dante par 27,46-54 unde ego multo rubeo, idest verecundor, et disfavillo, idest inflammor (vgl. Dante par 27,54 arrosso e disfavillo). == comm Dante par 28,88-93 non aliter ferrum disfavillat, idest favillas sive sintillas emictit, quod bullit (vgl. Dante par 28,89 ferro disfavilla). CONVERSINI dil l.42 Nec fieri ualet ut forinsecus non disfauillet seque prodat immodice intus incandens. FOLENGO-T Baldus 6,305 Dextra sfavillantem brasato stamine cannam | alta tenet.
Etymologie: vgl. ital. sfavillare.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, disfauillo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 16.12.04

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.