penuarius, penuarium
penuarius, -a, -um – 1) zum Vorrat gehörend: PEROTTI ccopiae 1,347. BEROALDO mai. ann cent 19,1 Condum uero illum appellauerunt qui recondit in cellam penuariam ipsa penora. DASYPODIVS dict P 236. PEXENFELDER appar p.709 pro penore asservando cella, hypogeum, apotheca penuaria seu penaria, promptuaria, promptuarium, mellaria, olearia, vinaria, carnaria, farinaria, casearia, granarium.
2) subst., penuarium, -i, n. – a) Vorratskammer: PEROTTI ccopiae 1,347 Penuarium significat omne id quod in penu reponitur, et ipsum penu, et quod penu est; unde penuaria caella appellatur. VADIAN ded 38 p.162 quae dogmata Ministri nostri ex sacratissimo illo utriusque instrumenti penuario deprompta ecclesiae nostrae ad vitam et salutem proposuissent. DASYPODIVS dict P 236 Penuarium, Ein speiß kamer. Penuaria cella, idem. – b) Lebensmittelvorrat: PEROTTI ccopiae 1,347 (s. o.). CAMDEN ann 1596,13 Praefectis sive generalibus regina praescripsit, ut sedulo inquirerent quis et quantus bellicus sit apparatus in navibus aut cellis penuarium contra Angliam et Hiberniam aut Caletum transmittendum, eumque interciperent aut una cum navibus perderent.
Lexicographica: TLL (nur adj.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, penuarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.05.04 06.11.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.