pyromantis, pyromantus
pyromantis, -is, o. -us, -i, m. – der aus Feuer wahrsagt: CODRVS serm 1 sig.E1r (v. capnomantis). GIRALDI-LG hist 7 p.314 Sunt et qui per ignem vaticinantur, qui Pyromantes uocantur: et Pyromantia Ignispicina dicta. BRVNO sigill p.156 Ibi magus, pyromantus, geomantus et qui sequuntur, vel homines vel atria vel atriorum cubilia denominare possunt. == umbr p.126 Chaldaeus Pyromantus. CAMPANELLA disp c astrol p.184 quae diximus contra sortilegos et aruspices et zingaros et augures et pyromantos et geomantos.

LEMMALISTE GRUPPE: Magie INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, pyromantis, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 16.03.04 31.08.05 31.01.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.