pyromantis, -is, o. -us, -i, m.
der aus Feuer wahrsagt: CODRVS serm 1 sig.E1r (v. capnomantis). GIRALDI-LG hist 7 p.314 Sunt et qui per ignem vaticinantur, qui Pyromantes uocantur: et Pyromantia Ignispicina dicta. BRVNO sigill p.156 Ibi magus, pyromantus, geomantus et qui sequuntur, vel homines vel atria vel atriorum cubilia denominare possunt. == umbr p.126 Chaldaeus Pyromantus. CAMPANELLA disp c astrol p.184 quae diximus contra sortilegos et aruspices et zingaros et augures et pyromantos et geomantos.
|