perridiculus, -a, -um – sehr lächerlich: PETRARCA rer mem 2,78,1 Qui cum de rebus variis ex more dissererent et questiones eorum non intelligenti perridicule viderentur. SALVTATI ep 4,11 (1378) sed, ut hoc facias, ad stellarum cursus, quos punctaliter scire non possis humana traditione, recurrere, semper michi perridiculum visum est. BRVNI ep 6,3 (6,3 M.) (1430) Hoc enim ipsum, quod tu magnifacere videris ... perridiculum esse scito. TRAVERSARI ep 4,31 (171) Nam quod dicitur posse, emensis puerilibus annis poenitere, qui sint in pueritia professi, perridiculum est. VIVES disc I 1,3 p.23 illud perridiculum, quod quidam falsas suas opinationes ... satis se constabilisse rentur, si eqs.